Na 2 maandendoor Afrika te te hebben gereisd, kreeg ik op mijn laatste avond een klein opgevouwen briefje van een medereiziger. Ik mocht het niet openmaken, totdat het moment kwam waarop ik dacht het nodig te hebben. Lang heb ik het bewaard, maar vlak voor mijn nieuwe avontuur begon, heb ik het toch gelezen. ´Not everybody who wanders is lost´. Op de een of andere manier maakte dit indruk op me en nog vaak denk ik aan dat kleine briefje, dat ik nog steeds bij me draag.

Inmiddels ben ik alweer ruim 2 maanden aan het werk in Afrika als Lodge Manager in Malawi, maar de afgelopen tijd begon het toch wat te knagen. Ik heb het hier naar mijn zin en alles is perfect, te perfect, ergens klopt het voor mij niet. Ik wil Afrika zien, voelen, meemaken en dat gevoel krijg ik hier niet 100%. Mijn leven hier is te makkelijk, te luxe. Alles staat voor mij klaar, mijn huis wordt schoongemaakt, mijn was wordt gedaan, het klopt niet. Natuurlijk zie ik buiten mijn werk wel hoe het echte leven is, praat ik met mensen, zie ik hoe de mensen wonen en zie ik af en toe in de weekenden meer van Malawi dan alleen Lilongwe, heb gevoel blijft, of wordt daardoor juist alleen maar sterker. Omdat ik Harmen hier ben tegengekomen (voor wie dat nog niet wist.. mijn grote liefde op een van de meest vreemde plekken ter wereld tegenkomen..) is dat gevoel een tijdje naar de achtergrond gegaan, als alles naast je werk zo leuk is vergeet je de rest snel, maar besef me nu wel dat ik hier nu ben en het nu moet doen! Inmiddels samen met Harmen besloten om in augustus terug te gaan naar Nederland en ik wil dan niet het gevoel hebben niet dat gedaan te hebben waar ik eigenlijk voor kwam.

Conclusie van bovenstaande, heb ontslag genomen bij de lodge en vertrek per april naar Blantyre, in het zuiden van Malawi, om daar als vrijwilliger bij een weeshuis aan de slag te gaan! Ik heb er erg veel zin in, het zal een hele andere ervaring worden dan werken hier, maar dat lijkt me nou juist zo leuk!

Wat er verder is gebeurd. Paar weken terug heerlijk weekend met Harmennaar Zomba geweest, in een heel mooi huisje boven op het plateau geslapen, echt fantastisch! Lekker 3 dagen genoten van het uitzicht en de hele koelbox lekkere hapjes die we hadden meegenomen. Onderweg vers fruit en groente gekocht, dus echt vakantiegevoel. Een week later samen met een aantal Nederlandse vrienden van hier naar Senga Bay geweest, in het huis van de eigenaren van delodge. Zij hebben een huis aan het meer, met privéstrand, hangmat en alles wat je je daar verder bij voorstelt. Vuurtje op het strand gemaakt en lekker genieten. Zoals jullie wel begrijpen, mijn leven is echt vervelend hier.. ;-)

Op de tripjes na gewoon aan het werk, lange dagen en probeer vooral zelf veel projectjes op te zetten. Laatst een valentijnsdiner georganiseerd, was een groot succes. Hier de boel draaiende houden kan af en toe ook al best een uitdaging zijn. Het blijft wel Afrika, geen benzine, problemen met de bank, veel stroomuitval etc. 's Avonds probeer ik zoveel mogelijk te doen, hardloopclubje, volleybal, muziek bij het hotel en eten of stappen met vrienden.

Komend weekend weer naar het meer, nu lekker kamperen. Lekker om na 3 weken werken weer even weg te gaan. Daarna nog 3 weken hier aan het werk en dan zal ik voorlopig even afscheid moeten nemen van Lilongwe, mijn collega's, nieuwe vrienden en natuurlijk Harmen. Maar hoe moeilijk dat ook wordt, ik weet zeker dat ik dit wil gaan doen! En als ik ook maar heel eventjes twijfel, denk ik aan dat hele kleine opgevouwen briefje..