This is Africa!
Een veel gehoorde uitdrukking in Afrika is TIA: This Is Africa. Alles gaat in een ander ritme, alles gaat anders dan dat we gewend zijn in de Westerse wereld. En ik vond het heerlijk!
Inmiddels ben ik alweer 3 weken thuis, maar met mijn hoofd nog steeds in Afrika. Het valt tegen om weer te wennen aan het Nederlandse ritme, het klimaat en het normale leven. Afrika heeft een indruk op me gemaakt die ik nooit meer zal vergeten.
Zoals beloofd heb ik nog wat foto's geplaatst. Ik heb geprobeerd om in 60 foto's weer te geven wat ik in 60 dagen heb meegemaakt.
This is Africa, for me.
Grenzeloos verliefd
Off the beaten track
Als er iets is is dat me zal bijblijven van deze reis, is het wel het bezoek aan het genocide museum in Kigali, de hoofdstad van Rwanda. De indrukwekkende foto's en verhalen van overlevenden van de gruwelijke massamoord zijn teveel om te bevatten. Meer dan een miljoen mensen zijn op gruwelijke wijze afgeslcht in deze 100 zwarte dagen in 1994. Naast het museum zijn de massagraven van meer dan 250.00 slachtoffers. De foto's van de kinderen en meer dan 100 mensenlijke schedels zijn meer dan indrukwekkend. Het is onmogelijk om deze plek te verlaten zonder brok in je keel of tranen in je ogen. Hotel des Mille Collines (Hotel Rwanda) is nu een luxe hotel en het is bijna niet te bevatten dat erop deze plaats en deze stad nog geen 20 jaar geleden mensen hun eigen buren, vrienden en zelfs familie hebben uitgemoord. Nu is een drankje aan het zwembad 5 dollar, maar zeker een aanrader tijdens een bezoek aan Rwanda.De gevolgen van de genocide zullen nog lange tijd merkbaar zijn. Het grootste deel van de bevolking is onder de 15 jaar oud en degenen die ouder zijn, zullen de rest van hun leven de beelden van de moord op familie en vrienden bij zich dragen. Toch is de stad wonderlijk hersteld. Kigali is nu een van de mooiste en veiligste steden van Oost-Afrika, in vergelijking met bijvoorbeeld Nairobi. Ook de natuur is fantastisch en het is een van de meest groene plekken in Afrika.
Maar er was meer. Na mijn laatste blog in Arusha doorgereisd naar Serengeti en Ngorogoro krater. Hier stonden we oog in oog met een groep leeuwinnen met welpen en de 'Lion King' op een rots (echt gebeurd!). Ik denk dat dit wel een hoogtepunt is tot nu toe. De leeuw kwam na 10 minuten op slechts een paar meter afstand van onze jeep en dit was echt fantastisch. Mijn Big Five is nu compleet! Na Serengeti naar Nairobi gereden. Op de eerste dag met de nieuwe groep (ook weer interessant gelukkig) in Gilgil een weeshuis bezocht. De kinderen maakten een diepe indruk op me en ik had het liefst de hele dag willen blijven,maar helaas kun je niet altijd je eigen tijd indelen.
De grens met Oeganda verliep redelijk soepel en we zijn 5 dagen door dit mooie land gereisd. Net zo groen als Rwanda en ontzetend aardige mensen. Een Chimpansee trek gedaan en oog in oog met een mannetjes Chimp is best eng, maar super gaaf! Een tour over de theeplantages gedaan en daar heb ik Larry ontmoet, de zon van de eigenaar van een van de campings waar we verbleven. Larry en ik hadden direct een band en hij heeft me een persoonlijke rondleiding door het gebied gegeven en me meegenomen naar zijn familie. Het is ongelovelijk dat ze met zo'n grote familie in een klein kamertje wonen. Iedereen was heel erg vereerd dat ik ze kwam bezoeken en ik kree direct een kop warme thee. Geen idee wat erin zat, geen thee in ieder geval.. De volgende morgen kwam Larry speciaal om 7 uur gedag zeggen en met tranen in zijn ogen vertellen dat hij me zo ging missen. We hebben adressen uitgewisseld en ik heb hem beloofd foto's te sturen die hij de dag ervoor met mijn camera had gemaakt. Larry is pas 10 jaar, maar super slim en beter in Engels dan ik ben!
Over precies een week sta ik op Schiphol, ik kan me er nu nog weinig bij voorstellen. De tijd gaat zo ontzettend snel en tegelijkertijd voelt het alsof ik hier al maanden ben. Morgen doen we de Gorilla trek om de laatste berggorrila's ter wereld te zien, er leven nog slecht 350. Ik weet zeker dat dit fantastisch wordt, op naar nog een nieuw (laatste?) hoogtepunt!
Princess Coconut
De afgelopen 2 weken zijn nauwelijks in 1 blog te beschrijven, maar de Internetfaciliteiten in dit deel van Afrika zijn nogal summier. Eergisteren een heel verhaal geschreven in een Internetcafe dat eigenlijk gesloten was, toen de electriciteit plotseling uitviel. Weg verhaal. Weg motivatie om het opnieuw te proberen. Ook dat is Afrika.
Vanuit Harare een aantal lange reisdagen gehad om via Mozambique naar Malawi te reizen. 14 uur in per dag in de truck is erg vermoeiend, maar gelukkig weinig problemen bij de grens en het uitzicht onderweg is adembenemend. Vooral Mozambique, waar we helaas niet gestopt zijn, is fantastisch. In Malawi op 2 verschillende campings geslapen, beide aan het strand van Lake Malawi. Heerlijke relax dagen gehad, met veel zon, alcohol en nieuwe African boyfriends (Chewinggum en Mr. Happy..). Op de eerste avond een fancy dress party gevierd. In de middag naar de lokale markt (waar ik oevrigens de meest ranzige toilet ooit heb gezien, en gebruikt helaas) om de meest idiote kleren te kopen voor iemand anders en dan 's avonds met z'n allen naar de bar. Ik hoop niet dat mijn nieuwe vrienden deze foto's op facebook gaan plaatsen.. Voetnoot: wodka uit Malawi is niet echt een aanrader..
In Malawi ook andere markten bezocht. Samen met een reisgenootje ontdekt dat we een geweldig onderhandel-koppel zijn en we worden ingezet door iedereen die op de prijs wil afdingen. Ik heb een echte Malawi houten stoel gekocht. Is super mooi, maar geen idee hoe ik KLM ga overtuigen deze mee te nemen naar Amsterdam.
Na Malawi doorgereisd naar Tanzania. Eerst naar Iringa en daarna door naar Dar es Salaam. Een chaotische drukke stad, waar zoveel gebeurd dat je niet weet waar je moet kijken. Vanuit Dar de ferry genomen naar Zanzibar, waar we 3 dagen zijn gebleven. De eerste dag in Stone Town, een stad met heel veel kleine steegjes waar we vrij snel verdwaald waren. Met een fantastich uitzicht over zee de zonsondergang gezien met een pina colada uit een echte kokosnoot. Vervolgens gegeten op de lokale vismarkt, een bijzondere ervaring. Vooral omdat we de dag erna allemaal ziek waren, maar dat was het waard. De andere 2 dagen in Nongwi geweest. Geslapen in paradijselijke cottages op het strand, een snorkeltrip gedaan met een barbecue op het strand en een spice tour gedaan. Hier groeien de meest uiteenlopende specerijen en fruit. We mochten alles proeven en dan besef je pas dat het fruit dat wij in de supermarkt kunnen kopen echt smaakloos is. Na afloop klom een van onze gidsen in een palmboom om verse kokosnoot te plukken. Omdat ik de jongste van de groep ben, werd ik tot Princess Coconut gekroond en kreeg ik een kroon, handtas, ring en armbandvan palmbladeren. Heb geprobeerd dit daarna natuurlijk niet meer af te doen, maar het begon gisteren toch wat bruin te worden.. De lunch vervolgens gegeten bij de chauffeur thuis. Zijn vrouw had een traditionele lunch bereidt en het was heel speciaal om bij de mensen thuis te eten. Zelf hebben ze nu Ramadan en toch doen ze alles om het ons naar de zin te maken. We mochten zelf het toilet gebruiken, mara dan moesten wel de speciale slippers hiervoor dragen. Gelukkig heb ik na 6 weken in een tent en in een groep geen enkel gevoel van privacy of hygiene meer. Hoop wel dat dit weer terugkomt in Nederland..
3 dagen Zanzibar wad eigenlijk te kort, net zoals alles eigenlijk te kort is. Dat is wel een nadeel van een trip van 15.000 km, je kunt nergens echt lang blijven. Maar je ziet zo ontzettend veel en zelfs de reisdagen zijn eigenlijk bijzonder. Na Zanzibar via Dar nu onderweg naar Ngorogoro krater en Serengeti NP. Zaterdag in Nairobi en dan begint alweer het laatste deel van mijn reis. Van Nairobi naar Uganda en Rwanda en terug naar Nairobi. Heb er nog lang geen genoeg van!
Happy Birthday in Harare
Harare. De hoofdstad van Zimbabwe. Een hele drukke, chaotische en arme stad. Het is duidelijk zichtbaar dat dit eens een mooie stad was, maar door het slechte onderhoud en de economische en politieke situatie in het land is het er niet beter op geworden. In heel Zimbabwe is de invloed van Mugabe en de enorme corruptie duidelijk merkbaar. De toeristen zijn verdwenen en we zijn de enige blanken die hier rondlopen. Afgelopen dagen veel gezien van Zimbabwe en ik moet eerlijk toegeven, het heeft zoveel te bieden. Juist doordat het massatoerisme hier niet heeft toegeslagen krijg je echt een beeld van hoe de mensen hier leven. Het is ook vooral duidelijk geworden dat het niet alleen de politieke situatie in het land en het regime van Mugabe de oorzaak zijn van de problemen, maar vooral de enorme hoeveelheid wereldwijde negatieve publiciteit die Zimbabwe in een heel slecht daglicht stelt.
Zondag op game drive geweest in Hwanga NP met een gids die hier is opgegroeit en echt alles weet van de dieren die er leven. Terwijl hij staand de jeep bestuurd, houdt hij alles in de gaten en door al zijn kennis erg veel geleerd. Hoogte- of dieptepunt was een dode olifant met hyena's en verschillende andere dieren die we op 20 meter konden benaderen, erg indrukwekkend.
Maandag met een andere gids, een blanke Zimbabwaan (heet dat zo?) in de buurt van Bulawayo rotsschilderingen bekeken. We waren al gewaarschuwt dat dit de beste gids van Afrika is en dat kan ik alleen maar beamen. Normaal ben ik na 2 minuten echt wel afgehaakt, maar ik heb met open mond naar zijn verhalen geluisterd. Hij vertelde over de bushman stam, de echte voorouders van het menselijk ras. Ze zijn verdreven uit bijna heel Afrika en tegenwoordig leven er nog maar een aantal aan de rand van de woestijn. Er is in de wereld geen vredelievender volk te vinden dan deze kleine mensen en toch worden ze met uitsterven bedreigd. Ik kan het niet verwoorden zoals hij het deed, maar het was heel indrukwekkend. Daarna nam hij ons mee naar een ' dorpje' waar we kennis hebben gemaakt met de stamoudste. Een verschrikkelijk aardige en sympatieke Afrikaan, die we op 50 jaar oud hadden geschat. Hij bleek 79 te zijn en voor zijn 13 kleinkinderen te zorgen omdat 5 van zijn 10 kinderen aan aids zijn gestorven. Dan wordt de realiteit van het leven hier wel ineens heel duidelijk. De man bleef lachen en wou graag een van ons kopen als vrouw nummer zoveel, in ruil voor 10 koeien. Er waren geen spontane vrijwilligers.
Nadat we met alle kinderen hebben gedanst en gezongen gaan we op zoek naar een neushoorn in het wild, te voet! Best wel eng om een neushoorn op 20 meter afstand te benaderen, zondere enige bescherming, De neushoors zijn de meest bedreigde diersoort ter wereld en er worden maandelijk zo'n 25 jagers doodgeschoten of opgepakt alleen al in dit park. Je moet dus vooral niet in je eentje gaan rondlopen, want het is absoluut legaal om neergeschoten te worden als je ook maar een verdachte beweging maakt. Ben dus in de buurt van onze gids gebleven. De problematiek is veel ingewikkelder dan ik hier in een kort stukje kan uitleggen. De mensen hier zijn zo arm en een neushoorn hoorn is zo'n 50.000 dollar waard. Daarnaast denken de Chinezen dat het potentieverhogend werkt, wat natuurlijk niet zo is, het is exact hetzelfde materiaal als vingernagels, maar het is tragisch dat dit het gevolg is. En nog erger dat de overheid hier aan meewerkt.
Voor het eerst ook positieve verhalen over Mugabe gehoord. Hij heeft erg veel gedaan om bijvoorbeeld het onderwijs te verbeteren en te zorgen dat alle kinderen naar school kunnen. Toch is de werkloosheid 97% en is 60% van de bevolking HIV positief. Vanuit een westers perspectief bekeken is de man natuurlijk heel erg fout, maar het is wel interesssant om te horen hoe de mensen hier toch een andere mening hebben. Onze gids heeft ons erg veel verteld, want op straat is het absoluut verboden om hier ook maar een woord over te zeggen. Elke 25 km is er een controlepost en er is overal politie. We hebben meerdere malen echt voor niks stil gestaan. Toch zijn het niet deze mensen die fout zijn, de meeste zijn verschrikkelijk aardig, maar het probleem ligt in de hogere lagen.
Vandaag 26 geworden in Harare! Een rare plek om je verjaardag te vieren, maar ook wel weer heel bijzonder. Vanavond maakt onze kok een speciaal menu, dus wordt vast erg lekker! Helaas moeten we morgen om 4 uur op, aangezien we een lange rit voor de boeg hebben en de 2 moeilijste grensovergangen van Afrika: Zimbabwe en Mozambique. Wordt vervolgd!
Bedankt voor alle lieve reactie op de site, mail en facebook, echt super leuk om dit hier te lezen. En voor wie nog op zoek is naar een interessante vakantiebestemming, kom naar Zimbabwe!
King Kong
Eindelijk weer een update! Afgelopen 2 weken nauwelijks mogelijkheid voor Internet gehad. Gisteren zijn we aangekomen in Victoria Falls in Zimbabwe en hier is een redelijk luxe (voor Afrikaanse begrippen) Internetcafe. Ik zal ook proberen wat foto's op de site te zetten.
2 weken geleden vertrokken uit Swakopmund en daarna direct onze eerste bush-camp gehad in Spitzkoppe. Midden in de woestijn onze tenten opgeslagen tussen een paar immense rotsen. Verder geen enkele voorzieningen, maar als je dan in het complete donker naar de sterrenhemel kijkt, wil je nooit meer iets anders! Via Cape Cross seal colony (duizenden zeehonden die een enorme stank veroorzaken) richting Etosha NP gereden. Ik zal mijn route even updaten voor degenen die hier bekend zijn.
Etosha was fantastisch.Onze camping had een waterhole waar 's avonds olifanten, zwarte neushoorns en giraffes kwamen. Volgende dag om 5 uur onze game drive begonnen en van dichtbij olifanten, leeuwen, zebra's, impala's, giraffes en nog veel meer gezien. Ik heb nu denk ik 300 foto's van olifanten, dus het is nu al een stuk minder bijzonder als je er een tegenkomt op straat (echt gebeurd vandaag..). Na Etosha naar Grootfontein gegaan, wat ik trouwens als enige van de groep normaal kan uitspreken. Hier hebben we een echte bushman stam bezocht. Het was heel indrukwekkend om te zien hoe deze mensen hier leven. Door een soort stamoudste werden we rondgeleid door het bos en waar wij alleen maar distels en stekels uit onze benen en voeten moesten trekken, liep hij op blote voeten met alleen een lapje voor rond te rennen. De kindjes zijn zo verschrikkelijk schattig dat je ze direct mee wil nemen naar huis. Dan heb ik ook die Keniaan niet meer nodig, zeker een bijkomend voordeel.. ;-)
Na Grootfontein zijn we richting Rundu gegaan en daarna naar Bagani. Een paar korte rijdagen, zodat ik ook eindelijk aan mijn eerste boek ben toegekomen. Via Bagani de grens overgestoken naar Botwana voor een 2 daagsverblijf in de Okavanga Delta. De truck achtergelaten en in mokoros (een soort kano's) naar onze bush camp gebracht. De natuur is hier fantastisch en overal om je heen kom je wilde dieren tegen. Nijlpaarden en olifanten lopen gewoon rondom de tenten (wel op veilige afstand gelukkig). Na een nogal koude nacht de volgende dag in de mokoros naar een luxere plaats gebracht waar we tenten hadden met een echt bed! Na 3 weken op de harde grond was dat best wel even lekker!
Via dezelfde route zijn we teruggereden naar Bagani. Ook hier weer grote groepen Nederlanders op de camping. Echt ongelovelijk hoeveel Nederlanders je hier tegenkomt, ze zitten echt overal. Die avond het beroemde fire water geprobeerd, een shot met 97% alcohol. Ik zal de afloop van deze avond hier verder niet beschrijven.. ;-)
Met een redelijke kater de volgende dag in Kasane aangekomen, waar we Chobe NP hebben bezocht. Safari om 5 uur 's ochtends en een sunset cruise in de middag. Ook van zonsondergangen heb ik inmiddels zo'n 300 foto's, maar het blijft fantastisch. Gisteren de grens gepasseerd met Zimbabwe. Meest efficiente land ooit, 120 km met grens in 5 uur. Bureaucratie is verschrikkelijk. Op het moment dat ik dit schrijf wordt mijn tas gestolen! Kan hem nog net op tijd terugpakken!
Het contrast met Botswana is groot, daar is iedereen heel erg vriendelijk, hier wil iedereen iets van je en in 2 dagen heb ik al 7 aanbiedingen voor een African boyfriend binnen. Alhoewel het aanbod van King Kong (ik heb het echt niet verzonnen) erg aantrekkelijk klonk, blijf ik toch maar een beetje uit de buurt. Vandaag de Victoria Falls bezocht en dit is echt een hoogtepunt, wat een geweldige plek! Vandaag eindigt het eerste deel van de reis en gaat de helft van de groep naar huis. Er komen een aantal nieuwe mensen voor terug, dus ben erg benieuwd. Helaas gaan de meeste mensen weg waar ik veel mee optrok, maar wie weet is een verandering ook wel weer goed. Op naar Nairobi!
Very lekker!
Las zojuist op nu.nl dat er in delen van Afrika een grote hongersnood is uitgebroken. Daar hebben wij totaal geen last van, want onze Keniaanse kok is echt bijzonder goed en je staat werkelijk versteld van wat hij op 2 pitten kan maken. In plaats van een paar kilo lichter kom ik eerder een paar kilo zwaarder thuis. Toch wel een beetje een vreemd contrast..
Na vertrek uit Cape Town, hebben we de Namibische grens overgestoken en zijn nu aangekomen in Swakopmund, een redelijk geciviliseerde stad, in vergelijking met de afgelegen campings van de afgelopen dagen. Ik heb zoveel gezien en gedaan in een week, dat ik het nu al deels vergeten ben. We reizen aardig veel in onze 30 jaar oude truck Helena, die nogal wat kuren heeft. Daarom staan we ook af en toe een uur in de middle of nowhere met een rokende truck. Ach, beetje Afrikaanse sfeer is niet verkeerd. Het is tot nog toe echt fantastisch. Alle plaatsen waar we komen zijn echt adembenemend mooi en het landschap wisselt continu. De ene dag beklim je Dune 45 tijdens de zonsopgang en de andere dag sta je midden in de Fish River Canyon, de op grootste canyon ter wereld na de Grand Canyon. Helaas hebben deze computer geen usb aansluiting, dus zal binnekort proberenin een andere plaats om foto's te uploaden.
We proberen altijd voor het donker is (zo rond half 6) op de camping te zijn om de tenten op te zetten, want daarna zie je echt niks meer en is het behoorlijk koud. 's avonds een kampvuur en 's ochtends weer rond 6 of 7 uur op, begin er steeds meer aan te wennen, dus wie weet kan ik mijn snooze half uurtje voortaan overslaan..
De groep is erg gevarieerd, maar gelukkig meerdere mensen die alleen reizen en allemaal ongeveer dezelfde leeftijd hebben. Gevolg is dat mijn alcohol promilage nogal is gestegen, want je moet jezelf toch warm houden! Natuurlijk zitten er ook 2 absolute retards bij die rijp zijn voor de psych, maar ach, dat houdt het ook wel weer leuk..
Vandaag sandboarding gedaan, vanaf een 90 meter hoge duin met een snelheid van 80 km per uur op een houten bordje naar beneden, echt super gaaf! Gisteren met quad bikes door de woestijn gereden en was ook echt zo leuk! Het uitzicht is fantastisch en je moet jezelf echt af en toe herinneren aan het feit dat je gewoon midden in Namibie met helemaal niks om je heen de zonsondergang aan het bekijken bent. Thuis lijkt echt letterlijk mijlen ver weg en heb het gevoel al weken weg te zijn.
Zowel in Namibie als Zuid-Afrika kom je nog veel Nederlandse invloeden tegen en aangezien ik de enige Nederlandse in de groep ben, moet ik regelmatig dingen uitspreken. Onze kok spreekt een paar woorden Nederlands en heeft iedereen het woord lekker geleerd. Dat wordt niet alleen voor hete eten gebruikt, maar echt voor alles wat we doen.En ik kan alleen maar zeggen, het is hier very lekker!
Cape Town
Is het heel erg naief dat ik dacht dat Cape Town een schattig kustplaatsje was? Geen idee waar ik dat beeld vandaan heb gehaald, maar het klopt niet helemaal met de werkelijkheid, gelukkig! Wat een fantastische stad!
Na een lange vlucht ingeklemd tussen 2 behoorlijk dikke Zuid-Afrikanen was ik erg blij dat er iemand met een bordje met mijn naam op me stond te wachten, al had de chauffeur in kwestie lopen zoeken naar een man. Wat is dat toch met mijn naam? Hij was vooral erg onder de indruk van het feit dat wij in Nederland beneden zee-niveau leven, daar kon hij zich niets bij voorstellen. Ik kon nog wat stamelen over duinen en bescherming, maar het ging me wat ver om de volledige werking van de Delta-werken uit te leggen, los van het feit dat mijn kennis heirvan echt tekort zou schieten..
Gisteren Robbeneiland bezocht, erg fascinererd om rondgeleid te worden door een ex-gevangene. De cel van Mandela was natuurlijk het hoogtepunt, al was het nogal dringen met 30 personen voor de ingang van een cel van 4 m2, zeker als er een stel dikke Engelsen met een camera waarmee ze niet zouden misstaan in een Hollywood productie de ingang blokkeren.Gelukkig zagen de andere cellen er exact hetzelfde uit, dus de opwinding vond ik nogal overdreven.
Vanmorgen de Tafelberg opgegaan met een fantastisch uitzicht over de stad. Met een kabelbaan omhoog gegaan en over de berg gelopen. Wat een geweldige plek! Het is erg mooi weer hier voor winter, hele dag zon en strakblauwe lucht. Dat vinden zelfs de mensen hier uniek dus heb geluk denk ik. Moet wel zeggen dat iedereen hier super aardig is en heel behulpzaam. Hier in Cape Town heb je ook nog niet het gevoel echt in Afrika te zijn, het zou elke willekeurige grote stad kunnen zijn. Over een uur vertrekken we met de truck richting noorden, weg uit de bewoonde wereld, dus dat wordt even een knop omzetten, maar heb er onwijs veel zin in!